Weet je wat het is:
We kunnen allemaal vol gloed op schrijven wat we geloven,wat we denken waar we van overtuigd zijn.
Dan kan ik dit lezen of een ander boek....
Maar het gaat er toch om wat je diep in je binnenste voelt als waarheid.
Die persoon voelt dit, ik dat, jij weer iets ... ik denk dat het enige wat er gebeurd is dat je wordt bevestigd of ontkend.
Ik heb bij alle dierbaren het gevoel dat ze een hele diepe rust hebben gevonden.
Dat is voor mij voldoende, het is een rust die ik iedereen gun.
Maar het is ook de rust die ik in mezelf bij die persoon voel.
Het is de rust die ik mezelf gun en die stukjes van me vinden, in het verwerken van het overlijden.
En zo maken we allemaal "iets" om de dood acceptabel te maken.
We doen "iets" om het afscheid van dierbaren draagbaar te maken.
Ik heb er geen moeite mee om dat te zien, het is menselijk om iets tastbaars te maken van iets waar we niet kunnen komen, zolang we hier zijn.
Ik heb er geen moeite mee dat ik niet weet hoe de dood eruit ziet, hoe het zal zijn of hoe het daarna zal zijn. Daar kom ik vanzelf achter.
Misschien is het zoals dat boek of zoals iets anders. We zullen het zien en als we het zien kunnen we het niet meer navertellen.
Op het moment dat we terugkomen, zijn we weer vergeten zoals het was en begint de kringloop opnieuw.
Wat dat betrefd geloof ik alleen degene die zeggen dat ze het niet weten
Heb ik mededogen voor degene die angst hebben om dood te gaan.
Met de rustelozen van ziel.
En voel diep medeleven met degene die tijdens het leven steeds proberen vast te pakken wat alleen de dood kan vertellen. Het opbouwen van "deze zekerheden" is alleen bedoeld om de angst niet onder ogen te zien, verliezen niet onder ogen te zien, misschien zelfs de absolute nutteloosheid van het bestaan niet te hoeven zien.
Weg zingeving, weg boedhisme, Reiki: het was allemaal een leuk tijdsverdrijf terwijl u wachtte op niks.
Het zou zomaar kunnen.
Wat mij betrfed: alle scenario's zijn mogelijk.
Ik snap dat de Egyptenaren doodsbang waren dat is geen schande, er zijn nog steeds volkstammen met mensen bang voor de dood, bang voor het leven etc.