Jantje gaat naar de speeltuin en komt Annemieke tegen. Hij zegt:
"Ik moet je iets laten zien, maar het is zo geheim dat het niet hier kan. Het moet bij mij thuis gebeuren."
Ze gaan naar zijn huis, en Annemieke zegt:
"We zijn er, laat het nu maar zien."
Maar Jantje zegt: "Nee, nee, het is zo bijzonder dat het op mijn slaapkamer moet."
Zuchtend gaat Annemieke mee naar boven en zegt:
"Nu wil ik toch wel eens zien wat het is."
Jantje wil nog niet toegeven:
"Nee, nog niet! Het kan alleen maar onder de dekens gebeuren."
Annemieke wordt er wel erg ongeduldig van, maar goed, ze gaat mee onder de dekens.
Dan laat Jantje zien wat hij zo graag met Annemieke wilde delen:
"Kijk eens, mijn horloge geeft licht !"