Dag Inge,
Ja, in feite is dat zo.
Ofwel werk je ermee in de periode nadat het zich heeft voorgedaan, ofwel kost het je nog járen energie en hopelijk kom je dan ooit bij bv een goeie regressietherapeut terecht zodat je er alsnog kunt ingaan.
Emoties die je, om welke reden dan ook, niet adequaat aanpakt, die zijn als een strandbal die je onder water probeert te houden. Dat vergt heel veel energie van je. Af en toe kan je het niet houden en schiet die strandbal heel explosief boven water. Dan weer vlug heel veel moeite doen om de strandbal onder te krijgen... Je kan beter dat ventieltje open doen en wat erin zit gedoseerd eruit laten komen. Dan ben je er pas vanaf en kost het je niet meer al die moeite en word je weer minder geremd in je activiteiten.
Als je overspoeld wordt door zoveel ingrijpende veranderingen en al die vreemde sensaties in lichaam, denken en voelen, dan heb je soms het gevoel van controle op de dingen te hebben helemaal verloren. Door in die emoties te gaan, krijg je er pas terug controle op. Tijd heelt niét alle wonden, ermee aan de slag gaan wel, en dat vergt natuurlijk tijd.
Wanneer zich nog maar net zoiets heeft voorgedaan, en eigenlijk nog bezig is, is de schok gewoon nog te groot om daar allemaal al aan te beginnen. Alles op z'n tijd. Maar doen alsof die emoties er niet zijn, lijkt me eigenlijk nogal bedenkelijk advies. Dat wilde ik toch even zeggen.
Warme groeten
Kenny